Het echte China

Hallo allemaal,

Hier nog even een korte update vanuit Nanning, China. Na Hong Kong zijn we maandagochtend met de speedferry naar Macau gevaren, een schiereiland dat tot 1999 bij Portugal hoorde maar nu weer een vrij autonome regio is van China (net als Hong Kong). Het staat bekend om de grote en vele casino's. Omdat we in Las Vegas al genoeg gokkasten hadden gezien, hebben wij dat gedeelte van de stad overgeslagen. Wij verbleven in het oude centrum, heel schattig, echt een mix tussen Portugal en Azie met een eigen munt en eigen keuken. Onze jetlag (vijftien uur verschil met San Francisco) kwam wel weer een beetje terug. Weinig eetlust, het gevoel alsof je op eieren loopt, licht in de hersenpan.

De volgende dag namen we de bus naar Guangzhou, eigenlijk arriveerden we toen pas echt in China. We moesten zelfs weer een grens oversteken. Echt een grote cultuuromschakeling. Alle westerse invloeden die je in Hong Kong en Macau nog zag, waren in een keer verdwenen. We stapten uit bij het busstation, hadden geen idee waar we waren, niemand sprak Engels en van dit gedeelte van de wereld hadden we ook toevallig geen Lonely Planet of andere reisgids! Gelukkig vond Dora een kaart van Guangzhou in een kiosk. Wij blij, alleen die was ook weer helemaal Chinees. LOST IN TRANSLTION!! Uiteindelijk hebben we via mijn laptopje, waar we wat informatie hadden opgeslagen, kunnen uitvinden waar we zaten en de taxi genomen naar een hostel.

Het hostel was top (op Shamian Island, rustig gedeelte van de stad). 's Avonds hebben we een tochtje gemaakt over de Pearl Rivier. Een heerlijke lome activiteit, die precies bij onze fysieke staat (nog steeds jetlag) paste. En we kregen nog gratis thee en nootjes ook. Na een lekker nachtje slapen voelde we ons gister eigenlijk voor het eerst weer echt top. We zijn het centrum ingegaan, hebben een tombe bezocht, en ons weer verbaasd over de Chinese keuken.. Die gasten eten echt alles: hagedissen op een lolliestokje, kakkerlakken, je kan het zo gek niet bedenken. Soms denk je dat je langs een dierenwinkel loopt. Zie je alleen maar grote vissen in een aquarium, levende eenden in een kooi, sprinkhanen in een bakje, maar dan blijkt daarachter toch echt een restaurant te zijn. Vooral Dora vindt deze levende menukaarten eetlustopwekkend...

Gisteravond hebben we de slaaptrein gepakt naar Nanning. Dat was ook weer een hele belevenis, allemaal grappige mensen in onze coupe: een Canadees stelletje met wie we weer eens lekker Engels konden praten, een Chinees die meer dan 48 uur had gereisd om een beeld te bekijken van zijn god en nog een heel vreemd meisje, dat een beetje deed denken aan de vrouwelijke Chinese versie van Borat. Dan kwam ze ineens naast Dora op bed zitten. 'Hello, you are beautiful' En dan vijf minuten later kwam ze weer. 'Hello, I have five sisters', en dan weer 'Hello, nice to meet you'. We wisten niet echt wat ze wilde, maar het was wel komisch en we hebben onze portemonnee nog.

Nu dus in Nanning, onze laatste dag alweer in China. Straks gaan we hier de stad bekijken (2,5 miljoen inwoners!) morgen reizen we door naar Hanoi, Vietnam. We zijn weer fit, hebben er zin in, maar missen jullie wel allemaal!

Tot de volgende keer!

Timo en Dora